พระธาตุพนมกระผมขอร้อง
ที่เคยสาบานกับน้อง
จะรักกันตลอดไป
หากใครสักคนรับปากแล้วเกิดเปลี่ยนใจ
อย่าให้เขาเป็นอะไร
ให้โทษมาลงที่ผม
มุมไหนใครมองอ้ายก็ต้องแพ้
ไม่ใช่หัวใจอ่อนแอ
มันแพ้ตั้งแต่เกิดมา
เขาหล่อเขารวย
มากด้วยยศศักดิ์เงินตรา
อ้ายจนตั้งแต่เกิดมา
มีแต่ก้อนดิน
กับกลิ่นสาปโคลน
พิณเพลงนี้ไม่มีต่อว่า
มีแต่จะมาร่วมด้วยอวยพรให้เธอ
ฮัก...ฮักอยู่เสมอ
จงได้เจอแต่สิ่งดีงาม
พระธาตุพนมฯ
ก้มกราบอีกครั้ง
ความรักที่มันจืดจาง
ไม่ขอเอาผิดกับใคร
ปล่อยให้สายลม
ลำโขงพัดโบกเศร้าไป
อ้ายจนอ้ายเข้าใจ
ฝากเสียงพิณไป
อำลาจากนาง